زیور آلات فدای حیا و عفت!

پس از غارت لباس های امام حسین علیه السلام سپاهیان کوفه و شام به سوی خیمه ها هجوم بردند. لحظاتی تلخ و درد آور بود. زینب کبری علیها السلام بیش از همه تلخی و مخاطرات این تهاجم وحشیانه را احساس می کرد، چرا که از یک سو پاسبان خیمه های حیا و عفت بود و از طرفی دیگر حفظ جان امام زمانش را به عهده داشت. دختر علی علیه السلام که منش و خوی کوفیان را می شناخت، برای حفظ حیای بانوان و قبل از آمدن آنها تمام زیور آلات زنان را جمع کرده و خطاب به عمر بن سعد لعنة الله علیه فرمود: ای عمر بن سعد! سپاهیان خود را از تعجیل و شتاب در غارت خیمه ها باز دار! خود آنچه اسباب و زیور آلات است به شما واگذار می کنیم. مبادا دست نامحرمان به سوی خاندان رسول الله صلی الله علیه و آله دراز شود (و بر قامت حیا و نجابت غباری نشیند) تمامی زیور آلات حتی گوشواره های فاطمه بنت الحسین علیها السلام نیز که یادگار امام بود در محلی جمع شد و پس از آنکه زنان و کودکان در گوشه ای اجتماع کردند، دختر شجاع علی علیه السلام فریاد زد: هر کس میل دارد، وسایل  و زیور آلات را بردارد! عده ای پیش آمدند و هر چه بود غارت کردند..

منبع: أنساب الأشراف، أحمد بن یحیی البلاذری، ج 3، ص 204

امام علیه السلام به مکان خود برگشت آن شب را به تمام بر پا بود، نماز می گذارد، استغفار می نمود، دعا می کرد.

یاران نیز همچنین به قیام پرداختند، نماز می خواندند و دعا می کردند و استغفار می نمودند، طنین صدا مانند طنین آواز خانه زنبور در فضا بلند بود.

یکی به رکوع، دیگری به سجود، یک تن ایستاده، دیگری نشسته بیتوته ای با صفای تجرید داشتند.

سجیه ی حسین در کثرت صلات و کمال صفات این بود. (اللهوف ص57)

سپیده تاریک و روشن و نماز

نازم به غیرتت!

نازم به وفایت!

نازم به برادریت!

نازم به شجاعتت!

أخی! الان انکسر ظهری و قلت حیلتی

با صدای لرزان و خسته گفت: پدر جان! چادر از سرم کشیدند!!!! کلام رقیه سلام الله علیها بود؛

خواهرم بدان تو همچون رقیه ریحانه ای در میدان مبارزه با نفس، در حال نبرد با تیرهای زهرآلود آغشته به هوس و پلیدی ها...

چتر حجاب را با آهنگ «من همچون رقیه ام» در اعلی نقطه عفاف و حیا، باز کن و فطرت پاک خداوندیت را از دام ها و دستان سرد شیطان به آغوش گرم حجاب بسپار..

شاید که تو همانند ریحانه کربلا، رستگار شوی.

مصائب آن حضرت بسیار است، آن بزرگوار در سوگ همه امامان معصوم (علیهم السلام) و در سوگ پیامبر (صلی الله علیه و آله) و فاطمه (سلام الله علیها) و در همه رنج هایی که در راه اسلام متوجه مردان خدا می شود و آنها شهید یا مجروح می کردند، مصیبت زده و متأثر می گردد. در اینجا به ذکر مصیبت آن بزرگوار در رابطه با امام حسین (علیه السلام) اکتفا می کنیم.

خاطراه کربلا بسیار جانسوز و غمبار است. هیچکس عمق آن فاجعه را مانند امام زمان (علیه السلام) درک و لمس نمی کند. آن حضرت به یاد مصائب جانگداز امام حسین (علیه السلام) بیاناتی دارد که در اینجا به چند فراز از آن که از زیارت ناحیه مقدسه گرفته شده می پردازیم، در فرازی می فرماید:

«لَئِن اَخَّّرتَنِی اَلدُّهُورُ وَ عاقَنی عَن نَصرِکَ المَقدُور لَاَبکِینَّکَ صَباحَاً وَ مَساءَ ... فَلاَندُبَنَّکَ صَباحَاً وَ مَساءً وَ لَاَبکَینَّ عَلَیکَ بَدَلَ الدُمُوعِ دَمَاً»

اگر زمانه مرا تأخیر انداخت و مقدرات مرا از یاری تو جلوگیری کرد، صبح و شب به یاد مصائب تو گریه می کنم و از بام تا شام سرشک از دیده می بارم و ندبه می نمایم و به جای اشک خون می گریم.

نگـاره‌ صحنـه‌ای از غـدیـر خـم منسـوب به کتـاب الآثـــار البـاقیــة عن القــرون

الخـالیـــة متـعلق به بیـرونی در کتـــابخانـه دانشگــــاه ادینبورگ انگلستــان

تالیف رسالات گوناگون، جان شیفته وى را خشنود نساخت. لذا بر آن شد، مدینه فاضله اسلامى را به  امت اسلامى عرضه دارد و داستان سال دهم هجرت را در خاطره‌ها زنده کند و آن زمانى است که استعمارگران با حیله‌هاى خاص خود امپراطورى عثمانى را از بین برده‌اند و در عرصه عقیدتى، دولت سنى مذهبى را که به عنوان حکومت اسلامى بر سرزمین پهناورى حکومت مى کرد، از صحنه خارج ساخته‌اند. علامه امینى به عنوان آسیب شناس اجتماعى، اینگونه تشخیص داد که با زوال دولت عثمانى نباید به دولت‌هاى استعمارگر اجازه داد، تا جایگزین دولت؛ ولو ظاهراً اسلامى شوند.

حقیقت این است که امام جواد علیه السلام، بزرگ ترین و مهمترین کار را انجام داد. و اگر در طول زندگى پر برکتش، هیچ کارى نکرده بود جز همینکه پایه هاى امامت را استوار ساخت و خط وصایت و رهبرى را در اهل بیت علیهم السلام ادامه داد و حفظ کرد، همین بس است براى اثبات رفعت و والائى و عظمت و مجد مقام آن حضرت در طول زندگى .
چرا که مجرد وجود آن حضرت علیه السلام به عنوان زعیم و قائد و وصى و امامى که تمامى دشمنان، از اینکه بتوانند به مقام و شخصیت او آسیبى برسانند عاجز گشتند و على رغم خردسالى او و اینکه از هیچ کس جز پدرش که مدتى کم و غیر قابل ذکر را با او به سر برد، علم و معرفتى فرا نگرفته بود، نتوانسته اند در بزرگ ترین ادعایى که داشت با او مقابله کنند...
و نیز قبول امامت و رهبرى او از جانب شیعیان و ملتزم شدن آنان به وصایت و زعامت آن حضرت، در حالى که شیعه متعهد بود به پیروى مطلق از عقل و منطق و همراهى با دلیل قاطع و برهان روشن، در هرگونه شرائط و با هر پیامدى ...
این دو موضوع، از بزرگ ترین و قاطع ترین ادله و براهین حقانیت این خط، و سلامت این راه و روشنى این مسیر مى باشد.

شهادت مظلومانه امام جواد علیه السلام بر شیعیان جهان تسلیت باد

بقیه را در ادامه بخوانید

جنگ نرم یعنی این...

ببینید چطوری ناخود آگاه با ما بازی میکنند!!!؟