امام زین العابدین علیه السلام

«من ثبت علی موالاتنا فی غیبة قائمنا، أعطاه الله أجر ألف شهید مثل شهداء بدر»

«هر کس در زمان غیبت قائم ما در محبت و ولایت ما ثابت قدم بماند خداوند به او پاداش هزار شهید از شهدای بدر عنایت فرماید»

منتظران را به لب آمد نفس

ای شه خوبان تو به فریاد رس

اکمال الدین و اتمام النعمة/ج 1/ص 286

حضرت علی علیه السلام در بعضی اوقات از مصائب و گرفتاریهای آیندگان خبر می داد و راه درمان ابتلائات آنها را گوشزد می کرد. علی علیه السلام فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها پدید می آید.

1- کارهای زشت آشکار می گردد و معمولی می شود. 2- پرده های عفت و شرم پاره می گردد. 3- زنا کاری و تجاوزهای ناموسی علنی می شود. 4- مالهای یتیمان را حلال می شمارند و می خورند. 5- رباخواری شیوع پیدا می کند. 6- در کیل و وزنها، کم و کاست می کنند. 7- شراب را به اسم نبیذ حلال شمرده و می خورند. 8- رشوه را به عنوان هدیه و شیرینی می گیرند. 9- به نام امانت داری خیانت می نمایند. 10-مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها درمی آورند. 11- به احکام و دستورات نماز بی اعتنائی می کنند. 12- حج خانه خدا را برای غیر خدا (برای ریا و یا تجارت) بجا می آوردند.

عید است و دلم خانه ویرانه، بیا/این خانه تکاندیم زبیگانه، بیا

یک ماه تمام میهمانت بودیم/یک روز به مهمانی این خانه بیا

عید بندگی مبارک

إنشاءالله از جهت نوشتاری صحیح نیست و با قواعد درست نویسی سازگاری ندارد چون (إن) در اینجا، حرف شرط است و (شاء) فعل است و دو کلمه اند و قاعدتا باید منفصل و جدا نوشته شوند و (شاید تسامحا قبول کنیم که قرینه مقامیه و سیاق کلام متکلم، دال بر معنای مورد نظر اوست و توهم اشکال را بر طرف کنیم) ولی مطلبی که در این پست گذاشته تحت این عنوان، که معنای انشاءالله (متصل): ما خدا را ایجاد کرده ایم نمی تواند این مطلب درست باشد. زیرا آنچه بمعنای ایجاداست فعل انشاء بفتح همزه اول و رفع همزه آخر است می باشد تا معنای نوشته شده درست بیاید. و دیگر اگر به معنای فعل هم بگیریم، خداوند فاعل است. چون ضمیرمتکلم اصلا در این جا وجود ندارد که بتوان فاعل فعل باشیم و انشاء اگر بفتح همزه باشد بمعنای ایجاد وپدید آوردن است در حالی که در اینجا بکسر ان شرطیه است. این فرد که چنین اشکالی کرده با آیه 35 سوره واقعه -إنا أنشأناهن إنشاء- اشتباه گرفته است. چونکه معنای آیه میشود -ما آنان را به وصفی ناگفتنی پدید آورده ایم- و در پایان; انشاءالله چه به صورت متصل نوشته شود (انشاءالله) و چه به صورت منفصل (ان شاء الله) در هر دو صورت به یک شکل تلفظ می شود یعنی (إن شاءالله) تلفظ می شوند (به کسر همزه ان) و هیچکس أنشاءالله تلفظ نمی کند (به فتح همزه ان) بنابر این در هر دو صورت تغییری در معنا ایجاد نمی شود.

غفلت برخی از خانم های چادری از مفهوم متعالی حجاب، تحجر مدرنی را ایجاد می کند که در آن نه تنها اصول اولیه حجاب که پوشش کامل بدن و عدم خودنمایی است را شامل نمی شود، بلکه با ترکیب این بدحجابی با آرایش و رفتارهای زننده، حرمت این پوشش را نیز زیر سوال می برند.

خیلی وقت ها شده است که دختر خانم ها را می بینیم چادر بر دوش گذاشتند و حتی بر سر خود نمی کشند؛ این صحنه را که می بینیم چقدر اذیت می شویم؛ زمان بر ما می گذرد که به این مسأله فکر می کنیم و تبدیل به یک دغدغه می شود. گویا چادر را بر او تحمیل کرده اند و اصلا اعتقاد و فلسفه پوشیدنش را نمی داند...خیلی ها چادر سر می کنند ولی زیر چادرشان لباس های نامناسب می پوشند و حتی گاهی مشاهده می شود که بی خود و بی جهت چادر خود را وقت راه رفتن باز می گذارد..آیا وقت آن نرسیده است کمی به خود بیاییم و فرهنگ چادر پوشیدن را یاد بگیریم و به آن ملتزم شویم؟ تا به حال از خودتان پرسیده اید که چرا چادر سر می کنید؟ به خاطر خدا می پوشم یا چون مادرم، خواهرم و.. چادر می زنند؟ خیلی فرق دارد به خاطر خدا پوشیدن و یا به خاطر..، اگر بخاطر خدا بپوشیم در همه جا و همه حال وظیفه خود را فراموش نمی کنیم..ولی اگر از روی غرض دیگری باشد سهل انگاری و یا به نوعی فرار از وظیفه پیش می آید.. پس بیایید حقیقت معنای چادر سر گرفتن را یاد بگیریم و این مهم را حفظ کنیم و به آینده گان انتقال دهیم.. و شأن و جایگاهش را مخدوش ننماییم. بیایید به کارهای خودمان فکر کنیم که آیا این عمل (آرایش بیرون از منزل، نمایان شدن موهای جلوی سر) من با چادر پوشیدنم سازگاری دارد؟

گرمای تابستان چه لذت بخش است، وقتی با خدا معامله بهشت و جهنم می کنم. گرما را به جان می خرم، اما حجابم را با جهنم عوض نخواهم کرد.

محجبه ها فرشته اند

تو در ساختن نردبان ظهور/سهم عظیمی خواهی داشت/شاید به اندازه یک العجل العجل/یا به اندازه بیت شعری در مدح او/یا به اندازه قدمی از جنس خودت

فراموش نکن تو منتظری. با آن هایی که بی خیال نشسته اند فرق می کنی یادت باشد مثل تو در این دنیا انگشت شمارند...که اگر زیاد بودند،، مهدی غریب نبود...

قدم بردار...برای ظهور...

شهادت به ولایت حضرت علی علیه السلام «اشهد ان علیا ولی الله» هیچ گاه جز اذان نبوده است. فقها نیز در کتاب های فقهی خود, یادآور شده اند که نبایستی کسی این شهادت را به نیت جز اذان بگوید. ولی مستحب است که انسان به دنبال شهادت به رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله این شهادت را نیز ذکر کند; و آن را جز اذان به حساب نیاورد. سید اسماعیل مرعشی در کتاب «اهمیت اذان واقامه و سومین شهادت», دو حدیث را از کتاب «السلافة فی امر الخلافة» که اثر محقق و دانشمند بزرگ اهل سنت شیخ عبدالله مراغی مصری است نقل می کند و از این دو حدیث برمی آید که شهادت سوم از زمان رسول خدا وجود داشته است.
1- سلمان فارسی در عصر پیامبر در اذان و اقامه بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله به ولایت امیرمؤمنان علی علیه السلام نیز شهادت می داد. یکی از اصحاب به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و عرض کرد: «ای رسول خدا, امروز موضوعی را شنیدم که قبلا نشنیده بودم. پیامبر فرمود: آن موضوع چیست؟ او عرض کرد: سلمان اذان می گفت. شنیدم او بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر (شهادتین) به ولایت علی علیه السلام گواهی داد (این ماجرا بعد از حجة الوداع و ماجرای غدیر رخ داده)». پیامبر فرمود: «سمعتم خیرا; چیز خوبی شنیده اید».

برچسب مربوط: اشهد ان علیا ولی الله، شهادت ثالثه، پیامبر اکرم و شهادت به ولایت حضرت علی در اذان