حجت الاسلام قرائتی با اشاره به علل رویگردانی مردم از حضرت علی علیه السلام پس از واقعه غدیر خم گفت: چطور می شود 10 هزار نفر سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد ولایت حضرت علی علیه السلام بشنوند و ظرف 2 ماه همه به ایشان پشت نهند؟

بر طبق آیات قرآن می توان گفت:

جایگاه پسر پیامبر، نسبت به دیگران بالاتر است و در قرآن کریم به داستان حضرت یوسف اشاره شده که در مقام فرزند رسل الهی بود اما برادرانش به او پشت کردند.

*در واقعه غدیر خم حضرت علی علیه السلام پسر پیامبرصلی الله علیه و آله نبود پس عجیب نیست که مردم از ایشان روی برگردانند. همچنین حضرت یوسف علیه السلام نسبت برادری با کسانی داشت که او را در چاه انداختند اما حضرت علی علیه السلام هیچ نسبت خویشاوندی با مردم آن زمان نداشت. از طرفی حضرت یوسف علیه السلام هیچ بدی به برادران خود نکرده بود اما با او چنین کردند در مقابل حضرت علی علیه السلام پدران کافر برخی از آن مردم را کشته بود پس جای تعجب ندارد که کینه در دل داشته باشند و ولایت حضرت علی علیه السلام را قبول نکنند.

دومین روز اقامت پیامبر صلی‌ الله علیه و آله در مکّه قبل از عزیمت به عرفات است. امیرالمؤمنین علیه السلام نیز به مکّه آمده و از اعمال طواف و نماز و سعی فارغ شده‌اند. بعد از دیدار پیامبر صلی‌ الله علیه و آله، امیرمؤمنان علیه السلام نزد سربازان و همراهان خود بر می‌گردند تا آنان را برای رسیدن به مکّه فرماندهی کنند. آن حضرت در سفر خود به یمن مأموریت داشتند تا بخشی از جِزیة مسیحیان نجران را، در قالب یک هزار دست لباس، از ایشان تحویل بگیرند و همراه بیاورند.

امیرمؤمنان علیه السلام هنگامی که برای دیدار با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، لشکرِ خویش را در نزدیکیِ مکّه گذاشته، خود به نزد پیامبر می‌شتابند، آن لباس‌ها را به جانشین موقت خود می‌سپارند؛ اما در بازگشت، متوجّه می‌شوند که لباس‌ها در میان سربازان تقسیم شده و آنها را به عنوان لباس احرام برتن کرده‌اند!

خدا در صحاح ستة

«صحاح ستّه» (صحیح‏ های ششگانه) شش کتاب روائی اهل سنّت است که عموم علمی اهل سنّت عموم روایات آنها را صحیح می‏دانند مخصوصا دو کتاب أوّل ـ که نامشان می‏آید و به صحیحین مشهورند ـ که آنها را مثل قرآن صحیح می‏دانند. ما منکر صحیح بودن بعض از روایات آنها نیستیم امّا اینکه همه آنها صحیح باشد، این را منکریم. از جمله دلایلی که بری ردّ اعتقاد آنها داریم تضادّ بعض روایات است، چه آنکه یقینا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مطالب ضدّ و نقیض نفرموده است پس باید گفت راویان اخبار یا عمدا به آن حضرت دروغ بستند یا از روی نادانی و یا فراموشی مطالبی را به عنوان احادیث نبوی نقل نموده‏ اند.

در اینجا ناچاریم بری روشن شدن بعض اذهان توضیح دهیم که شیعه کتابی که ادّعا داشته باشد همه روایات آن صحیح است ندارد. حتّی کتب اربعه شیعه نیز خالی از روایات غیر صحیح نیست و لذا علمی این مکتب آنها را بررسی کرده و روایات غیر صحیح را کنار می‏زنند. از این گذشته از آنجا که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‏ السلام منتهی تلاش خود را بری حفظ جان اقلیّت شیعه به‏کار می‏بردند، گاهی روایاتی موافق آنچه که اهل سنّت بدان اعتقاد دارند می‏گفتند تا افرادی که به عنوان جاسوس‏ های درباری برای شناخت شیعیان در محضر ائمّه علیهم ‏السلام حاضر می‏شدند نتوانند آنها را بشناسند و در مواردی دیگر روایت حق را بیان می‏کردند در حالی که ممکن است هر دو دسته روایت با سند صحیح نقل شده باشد. و این نیز یکی از علل اختلاف روایات می‏باشد. البته آنان راه های کلّی شناخت روایات حق را بیان فرمودند که یکی از آنها مخالف بودن با عقاید عامّه است بدین‏معنی که اگر دو روایت به دست ما رسید که یکی موافق عامّه و دیگری مخالف آنها است و هر دو آنها از نظر سند بی إشکال است حق با روایتی است که مخالف قول عامّه است. بنابراین، اگر در این نوشتار و به طور کلی سلسله بررسی های صحاح ستّه به اشکالاتی برمی‏خوریم که مشابه آن به روایات ما نیز وارد است علّت آن روشن باشد.

خود ایشان به ما دستور داده با صدای بلند سلام کنید اگر مردم سلام بر پیامبر را افشاء نمایند چه می‏شود؟ جزء اینکه یاد او بیشتر در دلها می‏ماند؟ دشمن پیامبر نمی‏خواهد سلام بر حضرت رواج پیدا کند لذا وهابیها این عمل را بدعت می‏شمارند عمل به دستور حضرت بدعت است.

شرمندتم آقا جان

آنچه در حال زوال و در سراشیبی سقوط است قشر متعصب و متحجر و خطرناک وهابی است که همه مسلمین را جز خود مشرک می دانند و جان و مال آنها را مباح می شمرند. فرقه بی منطق و نادرست برداشت وهابی که تنها فقط الفاظ عربی قرآنی را حفظ کرده و بدون اندیشیدن و تأمل مسلمین را با برداشت غلطی که از آیات دارند متهم می کنند؛ رو به نابودی است. فرقه ای که با جهل مرکبش ادعا می کند ما مصداق اسلام هستیم، کلمات عربی را فقط خود ما می فهمیم؛ با پیروی کورکورانه از عقاید "ابن تیمیه دمشقی" و "محمد بن عبدالوهاب" نادانسته سرآمد شرک در توحید شده اند. نخستین واژه مهمی که وهابیان در آن گرفتار اشتباه و خطا شده و بعد از آن فتوای اباحه خون و مال و نوامیس بسیاری از مسلمین را صادر کرده اند واژه "شرک" و "مشرک" است. و یا مفاهیم قرآنی دیگری مثل "إله" و "عبادت" و "شفاعت" و "دعا در قرآن" و "بدعت در کتاب و سنت" که به جای اینکه به قرآن مراجعه کنند و تنوع موارد استعمال "دعا" را ببینند و آنها را در کنار هم بپیچند و از مجموع آنها به عمق تعلیمات قرآن در مسأله دعا پی ببرند، تنها به مطالعه چند آیه بسنده کرده، و بریده اند و دوخته اند و به دنبال آن حکم شرک و کفر اکثریت مسلمین جهان را صادر کرده اند، و از آن اسفبارتر این که در عمل نیز آن را اجرا کرده، و جمع کثیری از مسلمین مخلص را تا به امروز از دم تیغ گذرانده و اموالشان را به یغما برده اند.

این فرقه اضافه بر جمود فکریی که دارند، ارزش های فرهنگی را نیز زیر پا گذاشته اند. و تا به الان سعی در نابود کردن گران بهاترین آثار تاریخی اسلام را دارند (من جمله حرم پیغمبر و..) و هنوز هم این عقیده را در ذهن پلید خود می پرورانند.

آری همانگونه که ده سال پیش از فروپاشی شوروی، نگارنده کتابی تحت عنوان "پایان عمر مارکسیسم" به رشته تحریر درآورد. در آن کتاب بر این نکته تأکید شده بود که قرائن و شواهد موجود گواهی می دهد که "مارکسیسم" به پایان عمر خود نزدیک شده و به زودی غروب خواهد کرد. و همانطور صورت گرفت، پیش بینی و فروپاشی درست از آب درآمد و روسیه شوروی ماکسیست با آن همه رجز خوانی ها و ادعاهای بزرگ و اقرار بر این که نظام سرمایه داری به زودی نابود خواهد شد و ماکسیسم تمام جهان را فتح می کند، از هم متلاشی شد و به بایگانی تاریخ پیوست!

این پیش بینی نه "علم غیب" بود و نه "کهانت"، بلکه برخاسته از طبیعت مارکسیسم بود.

اکنون نیز تمام قراین و شواهد نیز نشان می دهد که عمر "وهابی گری افراطی" به سر آمده و طرفداران و حامیان خود را به سرعت از دست می دهد و به گذشته تاریخ سپرده می شود، و هم اکنون آثار این فروپاشی نمایان شده است، زیرا در بطن اصول "وهابیت تندرو" اموری نهفته است که قابل بقا و دوام به خصوص در دنیای امروز نیست.

وهابیت به پایان عمر خود نزدیک می شود.

راننده ای را تصور کنید که در حال رانندگی در جاده است و ناگهان صدایی از چرخ های ماشین به گوشش می رسد. به نظر شما او در این حال چه می کند؟ شکی نیست که فورا ماشین را کنار می کشد تا بررسی کند چه اتفاقی افتاده است. به طور حتم هیچ انسان عاقلی نمی گوید: "من به راه خود ادامه می دهم؛ اگر چرخ ها مشکلی د اشته باشد وقتی از جا در بیاید، می فهمم!"

همین مسأله در بیماری های جسمی هم دیده می شود؛ ما با مشاهده برخی ضعف ها و نارسایی ها به پزشک مراجعه می کنیم و معمولا می ترسیم بی توجهی به آثار اولیه یک بیماری، عواقب سختی داشته باشد که اگر به فکر نباشیم، سبب بروز آسیب های جبران ناپذیری شود.

اکنون می خواهم نکته ای جالب را یادآوری کنم که قرآن کریم، همین مسأله را درباره خانواده مطرح می کند و می فرماید اگر احساس کردید نوعی سردی و ناهنجاری در حال نفوذ بین اعضای خانواده است، فوری به فکر اصلاح بیفتید و نگذارید در اثر بی توجهی، آن مسأله کوچک تبدیل به شکافی عمیق و مشکلی بزرگ گردد. جالب تر این است که راهکاری زیبا هم برای حل مسائل مطرح می کند؛ در این مواقع، انسان باید از برخی خواسته ها و مطالبات خود بگذرد و با کم کردن توقعات و نیز گذشت از برخی منافع، سلامت زندگی را حفظ کند.

میلاد با سعادت حضرت ثامن الحجج بر دوستداران حضرتش مبارکباد!

از سروده های بسیار زیبا و دلنشین حضرت آیت الله سید محمد موسوی امام جمعه آران و بیدگل در مدح حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف الثناء و الدعاء