براى آن که حیات مادّى انسان حفظ شود و ادامه یابد، خداوند متعال غرایزى را در نهاد آدمى قرار داد. امّا چنانکه حیات انسان منحصر به عالم مادّى نمى ‏شود، میل‏ هاى او نیز در غرایز و کشش ‏هاى مادّى خلاصه نمى‏ گردد و کشش‏ هاى دیگرى در او وجود دارد که بر اساس توجّه به خود و تأمین احتیاجات و منافع فردى نیست، بلکه در افقى برتر قرار دارد؛ از قبیل دوستى و محبّت نسبت به هم نوعان، ایثار و فداکارى در راه دیگران و مهر و عطوفت و مانند آن. از این نوع گرایش‏ها که توجّه انسان را به طور آگاهانه از محور «خود» خارج و به سمت غیر معطوف مى ‏گرداند، به «عاطفه انسانى» تعبیر مى ‏شود. این استعداد که موهبتى الهى است، از جمله امتیازات عالم انسانى، و در اصل، پرتوى از بُعد الهى و ملکوتى انسان است.

هر چه انسان از نظر روحى و معنوى برتر باشد، این کشش‏ هاى انسانى در او فعّال‏ تر خواهد بود. «شهید مطهّرى» (ره) در این باره مى‏ فرماید: وقتى که روح بزرگ شد، جسم و تن چاره ‏اى ندارد جز آنکه به دنبال روح بیاید، به زحمت بیفتد و ناراحت شود. امّا روح کوچک، به‏ دنبال لقمه براى بدن مى‏ رود، اگرچه از راه دریوزگى و تملّق و چاپلوسى باشد ... اساساً روح که بزرگ شد، تن به زحمت مى ‏افتد؛ و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا مى‏ کند. «متنبّى» شاعر معروف عرب شعر خوبى دارد، مى‏ گوید:

          وَ اذا کانَتِ النُّفُوسُ کِباراً             تَعِبَتْ فى‏ مُرادِهَا الْاجْسامُ

روح وقتى بزرگ بود، انسان خود گرسنگى تحمّل مى‏ کند و غذایش را به نیازمند مى‏ بخشد؛ چنانکه اهل بیت علیهم السلام چنین کردند. و قرآن کریم در وصف آنان فرمود: «و یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ اسیراً ...»

و براى نجات بشریت از تباهى ‏ها و ستم جبّاران جانش را فدا مى ‏کند و آرزو مى‏ کند در راه هدف‏ هاى الهى و هدف‏ هاى بزرگ خودش کشته شود.

*تقوا یکى از وظایف مهمّ رهبر اسلامى- که جاى پیامبر و امامان نشسته است- تزکیه امّت و هدایت آنها به سوى پاکى ‏هاست

شبکه «کلمه» با بیان آنچه شیعیان معتقدند با مفهوم آیه تطهیر فرق دارد، بیان می کند از منظور از اهل بیت در آیه ی 33 سوره احزاب همچنان که از آیه های قبل و بعد از آن فهمیده می شود همسران پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد و اگر مفهوم این آیه دلیل بر عصمت ائمه اطهار علیهم السلام بوده، باید ارتباطی بین قبل از بعد از ایه پیدا شود که این طور نیست.
این شبکه همچنین ،درباره ی تفسیر ایاتی همچون آیه ی زکات می گوید: این آیه شامل همه ی کسانی می ود که در زمان خود با خضوع و خشوع نسبت به پرداخت دیون خود اقدام و با این کار، دل مرمنین را شاد می کنند.
این شبکه ضمن اشتباه دانستن تفسیر شیعیان که شأن نزول این آیه را درباره ی حضرت علی علیه السلام می دانند (که در هنگام نماز و در حالت رکوع انگشتر خود را به فقیر داد) عنوان می دارد: این آیه هیچ ارتباطی به حضرت علی علیه السلام ندارد و می تواند شامل همه ی مؤمنینی باشد که خاضع و خاشع هستند و انفاق می کنند.

اگر امام علی علیه السلام در نمازشان متوجه بیرون آوردن تیر از پایشان نمی شوند پس چطور به فقیر انگشتر می دهند و متوجه او می شوند؟

خلاصه ی جواب این است که:
اولاً: نماز و عبادت علی علیه السلام و هم انفاق و تصدّق او برای خدا بود. چه مانعی دارد که علی علیه السلام غرق نماز باشد و صدای سائل به گوشش برسد و برای رضای خدا، در وسط نماز انفاق کند. علاوه بر آن، خداوند مقدّر کرده بود که چنین اتفاقی رخ دهد، تا آیه ولایت نازل شود و جانشینی حضرت علی علیه السلام به خلافت، به گوش همه مردم برسد.
ثانیا: حالات عرفانی معصومین علیهم السلام با هم فرق می کند. آن ها در نماز همیشه یک سان نبوده اند. گاهی معصومین علیهم السلام چنان غرق در عبادت بودند که اصلاً توجهی به این عالم نداشتند، همانند برخی حالات امیرمؤمنان علیه السلام و امام سجاد علیه السلام و گاهی هم با حفظ حضور قلب، به عالم ماده نیز توجه داشته اند. روزی پیامبر صلی الله علیه و آله نماز جماعت را زودتر از سایر روزها به پایان رساند. برخی علت این کار را جویا شدند. آن حضرت فرمود: آیا گریه کودک را نشنیدید؟ من نماز را زودتر از روزهای دیگر به پایان رساندم تا (مادر) بچه اش را ساکت کند. ^[1]

گفت: بسیار خوب، پس من با یک مثال شروع می‌کنم. اگه شخصی که پدرش سال‌ها قبل از دنیا رفته، شبی اونو در خواب ببینه و پدر بهش بگه:"من دوازده صندوقچه‌ی جواهرات در زیرزمین منزل دفن کردم."

هنگامی که از خواب بیدار میشه اول به خودش میگه:"عجب خوابی دیدم! معلوم نیست اثر غذای دیشبه یا افکاره من که همیشه در فکر گرفتاری‌های مادیم هستم." یقین می‌کنه خوابش باطله اما با خودش میگه من که بیدارم، ضرری نداره، کمی وقت می‌ذارم و کف زیرزمین رو می‌کنم. کلنگو برمی‌داره و مشغول میشه.

ناگهان صندوقچه‌ای پیدا می‌کنه!

از شما می‌پرسم، حالا چقدر احتمال میده خوابش درست باشه؟

18 ذیحجه سالروز منصوب شدن علی بن ابی طالب علیه السلام به امیرمؤمنان بر همگان مبارک باد!

عمر بن خطاب میگوید: علی (علیه صلوات الله تعالی) دارای دوازده امتیاز است که یکی از آنها در احدی نیست که اگر یکی از آنها برای من بود سر مباهات به آسمان می افراشتم:
1. در خانه کعبه متولد شد 
2. اسم او در آسمان تعیین شد
3. همسرش دختر رسول خدا و بهترین زنان عالم بود
4. پسرانش بهترین خلق خدا بودند
5. عقد او در آسمان بسته شد
6. عاقد او خدا بود 
7. در حین تولد به صورت پیغمبر متبسم گشت و آیات الهی را قرائت نمود
8. لقب امیرالمؤمنین را از خدا داشت و مختص او شد 
9. احدی بر فصاحت و بلاغت او نبود 
10. اشجع الناس بود 
11. قضاوتش بی بدیل
12. عبادتش بی مثال بود

(ذخایر العقبی فی مناقب ذو القربی ص 77)

1. امام صادق علیه السلام می فرماید: ما را با ورع و اجتهاد کمک کنید. (کلینی، کافی، ج 2، ص 233) مراد از ورع دوری و نگهداشتن نفس از ارتکاب حرام است، حتی لغت دانان گفته اند در دروی از هرگونه قبیح نیز به کار می رود. اجتهاد نیز تلاش در کسب فضایل و انجام نیکی ها است.
2. باز آن حضرت می فرماید: ولایت ما یه دست نمی آید مگر با ورع و اجتهاد. (کافی، ج 8، ص 212؛ تحف العقول، ص 303)
3. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، منتظر بماند، و از گناهان دوری کرده و به محاسن اخلاقی عمل کند. پس اگر این آدم بمیرد و حضرت قائم ظهور کند برای او همانند پاداش کسی است که حضرت را ملاقات می کند. پس تلاش کنید و منتظر بمانید که برای شما گوارا باد ای قوم مورد رحمت قرار گرفته. (غیبت نعمانی، ص 200)

مجموعه روایت های تصویری حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهما السلام

به مناسبت دهه ولایت و امامت

هر روز ساعت دلم را عقب میکشم، تا خیال کنم، دیر نکرده ای هنوز!
اللهم عجل لولیک الفرج