شاید این سؤال برای بعضی پیش آمده باشد

امام رضا (علیه السلام) در نامه ای به حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) می نویسند: دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.
با عنایت به مشکلاتی که امام رضا (علیه السلام) در ارتباط حضوری با شیعیان در زمان حیات خود و زندگی در خراسان آن روز داشتند، توصیه ها و مسائل مد نظر را از طریق مکاتبه و توسط نمایندگان خود در بلاد مختلف به اطلاع مردم می رساندند. یکی از اسناد موجود، نامه ایشان به حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) است که در آن زمان در ری زندگی می کردند.
شیخ مفید در کتاب الاختصاص ص ٢٤٧، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از امام رضا (علیه السلام) آورده است که آن بزرگوار آن پیام را، به وسیله حضرت سیدالکریم عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) به شیعیان و دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) فرستاده اند.

همزمان با حلول ماه ذی الحجة فرشتگان، هفت آسمان را آذین بسته اند تا پیوند خجسته آب و آینه؛ ماه با خورشید؛ نور با نور را در عرش جشن بگیرند. بانوی آب، نگین آفرینش، در میان هلهله و شور، با جامه ای از نور، می رود تا در کوچه های مدینه همقدم و همسفر مردی به زلالی آینه، علی مرتضی گردد و محرم دلتنگی هایش شود. می رود تا معنی عشق را به اوج خود برساند و یازده یادگار از تبار علی علیه السلام را در جهان ماندگار کند. و وصلتی فرخنده و میمون را برای همیشه در اولین روز ذی الحجة در تاریخ ثبت نماید.

سالروز وصال خوشبوترین گل های گیتی و حلول ماه پر خیر و برکت ذی الحجة و اعیاد فرخنده آن  تبریک و تهنیت باد!

در کتاب مذکور، با اشاره به زیارت بارگاه های ائمه دینی توسط شیعیان آمده است : این عمل شرک به خدا محسوب می شود و هر کس آن را انجام دهد، کافر خواهد بود.
تعدادی از شهروندان شیعه در گفت و گو با پایگاه مراه الجزیره تاکید کردند: در حالی که تروریسم مساجد شیعه را با ادعای شرک و بت پرستی هدف قرار می دهد و شیوخ سعودی با انتشار فتاوی وهابیت بر آتش افراطی گری  و خشونت دامنه می زنند؛ وزارت کشور و سازمان های حقوقی به زعم خود برای مبارزه با تروریسم تنها به برگزاری نشست بسنده می کنند.
با وجود آن کنفرانس بین المللی مبارزه با افراطی گری در نیمه سپتامبر با حضور ۴۰۰ نماینده از سازمان های حقوق بشر بین المللی عربی  در قطر برگزار می شود، اما فعالان حقوقی و جمعیت های حقوق بشر شیعه در منطقه الشرقیه و الغربیه، بیان کردند هیچ کس از آنان برای حضور در این کنفرانس دعوت نکرده است.

ابن شهر آشوب روایت کرده از موسى بن سیار که گفت: من با حضرت امام رضا علیه السلام بودم؛ آن حضرت به دیوارهاى طوس نزدیک شد که شنیدم صداى شیون و فغان، پـس پـى آن صدا رفتم ناگاه برخوردیم به جنازه اى چون نگاهم به جنازه افتاد دیدم سیدم (امام رضا علیه السلام) پا از رکاب خالى کرد و از اسب پیاده شد و نزدیک جنازه رفت و او را بلند کرد پـس خود را به آن جنازه چسبانید چنانکه بره نوزاد، خود را به مادر چسباند. پس رو کرد به من و فرمود: اى موسى بن سیار! هر که مشایعت کند جنازه دوستى از دوستان ما را از گـناهان خود بیرون شود مانند روزى که از مادر متولد شده که هیچ گناهى بر او نیست. و چون جنازه را نزدیک قبر بر زمین نهادند. دیدم خود امام رضا علیه السلام به طرف جنازه رفت و مردم را کنار کرد تا خود را به جنازه رسانید پس دست خود را به سینه او نهاد و فرمود: اى فلان بن فلان! بشارت باد ترا به بهشت بعد از این ساعت دیـگـر وحشت و ترسى براى تو نیست. من عرض کردم: فداى تو شوم! آیا مى شناسى این شخص میت را و حال آنکه به خدا سوگـند که این بقعه زمین را تا به حال ندیده و نیامده بودید؟ فرمود: اى موسى! آیا ندانستى که بر ما گروه ائمه، عرضه مى شود اعمال شیعه ما در هر صبح و شام پـس اگـر تقصیرى در اعمال ایشان دیدیم از خدا مى خواهیم که عفو کند از او و اگر کار خوب از او دیدیم از خدا مسئلت مى نماییم شکر، یعنى پاداش از براى او.

منتهی الآمال ج 2 ص 467

25 شوال، سالگرد شهادت عالم آل محمد علیهم السلام امام جعفر صادق علیه السلام را به محضر بقیه الله الأعظم أرواحنا فداه و تمامى شیعیان و پیروان حضرتش تسلیت و تعزیت عرض مى نماییم. باشد که از پیروان راستین مکتب آن امام همام بوده، و فرمایشات وسفارشات ایشان را توشه راهمان قرار دهیم.

امام صادق -علیه السلام- از دیدگاه علمای مخالف: و اما از بزرگان علمای عامه زیادند کسانى که درباره ایشان سخن‎ها گفته‎اند و مقالات با ارزش به رشته تحریر کشیده‎اند ولى ما در اینجا به اختصار  به طور مستند و مستدل نظر تنى چند از اعلام ایشان را درباره‎ى آن حضرت ذکر مى‎کنیم.

مالک بن انس (رئیس فرقه مالکی ها)

مالک بن أنس گفته است: مَا رَأتْ عَیْنٌ، وَ لَا سَمِعَتْ اذُنٌ، وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ أفْضَلُ مِنْ جَعْفَرٍ الصَّادِقِ فَضْلًا وَ عِلْماً وَ عِبَادَةً وَ وَرَعاً. [1] «هیچ چشمى ندیده است، و هیچ گوشى نشنیده است، و بر دل هیچ بشرى خطور نکرده است کسى که از جهت فضل و علم و عبادت و ورع افضل از جعفر الصّادق بوده باشد.»

دریافت                   مدت زمان: 1 دقیقه و 16 ثانیه

یکی از وظایف و تکالیف؛ ندبه بر امام زمان علیه السلام است که در این نوشتار به بررسی آن می پردازیم: ندبه بر حضرت مهدی علیه السلام و اظهار شوق به لقای او، گریه و ابراز نگرانی از مفارقت ومحروم بودن از فیض حضور او، دعا برای تعجیل فرج وظهور او، ذکر مناقب و فضایل و اقدامات و برنامه های انقلابی و اصلاحی آن وجود مبارک و اظهار تأسف از اوضاع ناهنجار و روی کار بودن حکومتهای باطل و مستبد و روشهای بیداگرانه، سنت حسنه ای است که همواره شیعه بر آن مداومت داشته و آن راشعار خود قرار داده و تا ظهور دولت حق و تأسیس حکومت جهانی اسلام، و آزادی و نجات تمام انسان ها، این شعار برقرار بوده و روشنگر خواسته های ارزنده و با ارج و هدفهای مترقی و نجات بخش‌اسلام ‌است.

1. امام صادق علیه السلام می فرماید: ما را با ورع و اجتهاد کمک کنید. (کلینی، کافی، ج 2، ص 233) مراد از ورع دوری و نگهداشتن نفس از ارتکاب حرام است، حتی لغت دانان گفته اند در دروی از هرگونه قبیح نیز به کار می رود. اجتهاد نیز تلاش در کسب فضایل و انجام نیکی ها است.
2. باز آن حضرت می فرماید: ولایت ما یه دست نمی آید مگر با ورع و اجتهاد. (کافی، ج 8، ص 212؛ تحف العقول، ص 303)
3. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، منتظر بماند، و از گناهان دوری کرده و به محاسن اخلاقی عمل کند. پس اگر این آدم بمیرد و حضرت قائم ظهور کند برای او همانند پاداش کسی است که حضرت را ملاقات می کند. پس تلاش کنید و منتظر بمانید که برای شما گوارا باد ای قوم مورد رحمت قرار گرفته. (غیبت نعمانی، ص 200)