خستگی انسان در طلب روزی حلال، خود عامل بخشش گناهان اوست و چه زیباست انسانی که می‌داند با کار و تلاش در محضر آفریدگار مورد رحمت و مغفرت قرار می‌گیرد و با توکل به او، کار خویش را با دلی پر از ایمان، یعنی طهارت روح همراه با طهارت جسم شروع می‌کند تا در زمان انجام کار و کسب رزق حلال به مقام قرب خداوند نزدیک‌تر شود و خود را در محضر محبوب خویش مشاهده نماید. تلاش چنین انسانی چونان مجاهدی فی‌سبیل‌الله است و اگر در زمان تلاش جهت کسب معیشت خانواده خویش جان به جان‌آفرین تسلیم کند بسان شهید می‌ماند و اجر و پاداش شهید به او داده می‌شود. در همین راستا پیامبر خوبی‌ها می‌فرمایند: «الْکَادُّ عَلَى عِیَالِهِ مِن حَلالٍ کَالْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِ اللَّه؛ آن که خانواده خویش را از حلال روزى مى‌دهد ، مانند مجاهدِ در راه خدا است».(1)
باید به این نکته توجه داشت که اگر چه خداوند همه بندگانش را دوست دارد اما برخی با اعمال خودشان باعث دوری از رحمت و الطاف ویژه خداوند می‌شوند و گروهی با اعمال نیکشان محبوب حضرت پروردگار می‌گردند و فرد مسلمان نیز وقتی که در پی روزی حلال دچار خستگی جسم می‌شود مشمول حُب و دوستی خدا قرار می‌گیرد و خداوند با نظر محبت به او نگاه می‌کند.
حال که خداوند تلاش بنده در توسعه رزق را دوست دارد و وسعت رزق حلال و ازدیاد مال حلال جهت توسعه رفاه خانواده و اداره شئون مختلف زندگی از جمله انجام امور خیر نیز امری پسندیده است، به راستی راهکارهای دست‌یابی به رزق حلال بیشتر چیست؟
پی نوشت:
1. من لا یحضره الفقیه: ۳ / ۱۶۸ / ۳۶۳۱
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.