واسم نظر داده بودی و در مورد قرآن خوندن وهابیت این آیه رو فرمودید: الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ... 

خدمت شما عرض کنم که: در ( "پایگاه رسمی اطلاع رسانی اهل سنت ایران"  آورده شده: برای قرآن خواندن به‌طرف قبله بنشیند و تلاوت را آغاز کند و به نظر امام نووی، رحمه‌الله، بهترین حالت برای تلاوت قرآن حالت نماز است)

واز جهتی دیگر:

آیه بالا از نظر مفسران اهل سنت به چند معنا احتمال داده شده: 1. در باره کلیت نماز است که قیام و قعود و خوابیده بر پهلو(سجده) می باشد یعنی همه حالات. 2. در باره نماز مریض است که اگر نمی توااند به قیام نماز بخواند، نشسته و اگر نمی تواند، خوابیده نماز بخواند. 3. در باره مطلق ذکر است که باید در همه حال باشد و در هیچ حال از ذکر خدا غفلت نورزد. 4. حق ذکر را ادا کند و از ادعای ادای حق ذکر بنشیند و دست بردارد. (1) آنها که گفته اند این دستور به خواندن نماز در هر صورت ممکن است، روایتی از اصحاب صحاح نقل می کنند که عمران بن حصین مریضی ای داشت و نمی توانست نماز را به صورت عادی بخواند. از پیامبر تکلیفش را سؤال کرد و حضرت فرمود: صلّ قائما، فإن لم تستطع فقاعدا، فإن لم تستطع فعلى جنب. اگر توانستی ایستاده و اگر نتوانستی نشسته و اگر نتوانستی به پهلو نماز بخوان. (2) بعضی دیگر این آیه را دعوت به ذکر لسانی و قلبی در تمام اوقات و حالات خوانده اند. (3) ادامه آیه هم مؤید این نظر است زیرا می فرماید: وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْض ربنا ... ما هیچ مفسری از اهل سنت نیافتیم که ذکر در این آیه را به تلاوت قرآن از روی مصحف معنا کرده باشد. تلاوت قرآن هم ذکر است و از بزرگترین مصادیق ذکر است. اما این تلاوت یا از حفظ است که در همه حالات قیام و قعود و خوابیده مستحب است و هیچ حالتی کراهت ندارد و یا از روی مصحف است که رعایت حرمت مصحف اقتضا می کند که با ادب و احترام بایستیم یا بنشینیم و مصحف را باز کرده و تلاوت کنیم. طبیعی است که همان گونه که دست زدن به مصحف برای جنب حرام است، تلاوت از مصحف در حال خوابیده که عرفا بی احترامی محسوب می شود، پسندیده نباشد. اگر وهابیون دلیلی از قرآن یا سنت بر استحباب قرائت از مصحف در این حالات دارند که بر کراهت مستفاد از عرف حاکم باشد، ارائه کنند و ما در صورت محکم بودن آن دلیل، تسلیم می شویم. 

پی نوشت ها: 1. ابن عربی، احکام القرآن، ج1، ص304. 2. همان. 3. أبیضاوی، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1418ق، ج‏2، ص54.

امید است دوست من با نظـرات و یشنهـادات خود سهمی معنوی از این وب نصیب خود گرداند.. در ضمن حضرت عالی میتوانند سؤال ویا شبهه خود را از قسمت "پرسش وپاسخ" ارسال کند سعی حقیر بر این است در اولین فرصت به پاسخ آن بپردازیم...

ممنون از نگاهتون..