تسبیح حضرت زهرا (علیهاالسلام) از آثار و برکات

امــام صــادق علیــه الســـلام: هـر کـس نمـــاز روز غــدیــر را بخوانــد ثــواب کســی را دارد که در روز غــدیــر بـا پیــامبر اکــرم صــلی اللـه علیـه و آلـه بیــعت کــرده است

از مباحث بسیار مهم در بحث نماز جماعت، مواردی است که جماعت در آنها مشروع است و انجام آن از طرق مختلف به ما رسیده است، یا خود حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آن را به جماعت به جا آورده اند. یکی از نمازهایی که از نظر فقهی مستدل است و می توان آن را به جماعت خواند، نماز روز عید غدیر «صلاة الغدیر» می باشد و عمده دلیل آن، این است که حضرت رسول در روز عید غدیر، نمازی را قبل از خطبه غدیر به جماعت خوانده اند.

لازم به ذکر است تمام منابع تاریخی نقل نموده اند که خطبه نبی مکرم صلوات الله علیه و آله در قبل از ظهر روز غدیر بوده است، و نمازی را که ما به آن استناد می کنیم قبل از خطبه خوانده شده است، بنابراین، این نماز قبل از ظهر بوده و نماز ظهر نمی باشد.

پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) در توصیه به ابوذر، آخرین آیه سوره آل‌عمران را تبیین و مصداقش را مشخص می‎کند. آیه‌‌ پایانی سوره‌‌ آل‌عمران چنین است: "‌یا ا‌یها الذ‌ین امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا واتقوا الله لعلکم تفلحون." این آیه‌‌ شریفه گرچه مصاد‌یق فراوانی نظ‌یر مرزبانی و حفظ ثغور دارد ولی بارزتر‌ین مصداق آن، رفتن به مراکز مذهبی و انس گرفتن با عبادات د‌ینی است، از این رو رسول اکرم ‌(صلی الله علیه و آله) فرمود: "کثرة الاختلاف إلی المساجد فذلکم الرباط."(1)

رابطه آن است که انسان وقتی نماز خواند خوشحال نباشد که از عهده تکلیف بدر آمده و خود را فارغ بداند، بلکه با‌ید شوق به عبادت و لذت ارتباط و مناجات با خداوند در او حالتی ا‌یجاد کند که منتظر نوبت نماز د‌یگر باشد.

از "عبد اللَّه بن عباس" چنین نقل شده: که روزى در کنار چاه زمزم نشسته بود و براى مردم از قول پیامبر (صلی الله علیه و آله) حدیث نقل مى‏ کرد، ناگهان مردى که عمامه ‏اى بر سر داشت و صورت خود را پوشانیده بود نزدیک آمد و هر مرتبه که ابن عباس از پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله) حدیث نقل می کرد او نیز با جمله" قال رسول اللَّه" حدیث دیگرى از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل مى‏ نمود. ابن عباس او را قسم داد تا خود را معرفى کند، او صورت خود را گشود و صدا زد اى مردم! هر کس مرا نمى‏ شناسد بداند من ابوذر غفارى هستم با این گوشهاى خودم از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم، و اگر دروغ مى‏ گویم هر دو گوشم کر باد، و با این چشمان خود این جریان را دیدم و اگر دروغ مى‏ گویم هر دو کور باد، که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: "علىٌّ قائد البررة و قاتل الکفرة منصور من نصره مخذول من خذله‏"، على (علیه السلام) پیشواى نیکان است، و کشنده کافران، هر کس او را یارى‏کند، خدا یاریش خواهد کرد، و هر کس دست از یاریش بردارد، خدا دست از یارى او برخواهد داشت.

دریافت                   مدت زمان: 1 دقیقه و 16 ثانیه

1. امام صادق علیه السلام می فرماید: ما را با ورع و اجتهاد کمک کنید. (کلینی، کافی، ج 2، ص 233) مراد از ورع دوری و نگهداشتن نفس از ارتکاب حرام است، حتی لغت دانان گفته اند در دروی از هرگونه قبیح نیز به کار می رود. اجتهاد نیز تلاش در کسب فضایل و انجام نیکی ها است.
2. باز آن حضرت می فرماید: ولایت ما یه دست نمی آید مگر با ورع و اجتهاد. (کافی، ج 8، ص 212؛ تحف العقول، ص 303)
3. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، منتظر بماند، و از گناهان دوری کرده و به محاسن اخلاقی عمل کند. پس اگر این آدم بمیرد و حضرت قائم ظهور کند برای او همانند پاداش کسی است که حضرت را ملاقات می کند. پس تلاش کنید و منتظر بمانید که برای شما گوارا باد ای قوم مورد رحمت قرار گرفته. (غیبت نعمانی، ص 200)

ابوبکر توطئه ترور حضرت على را طراحى کرد و این مأموریت را به خالد بن ولید واگذار نمود؛ ولى از اجراى آن و لو رفتن نقشه و عواقب آن ترسید و آن را در نماز لغو کرد.^([26]) چنانچه سمعانى آنرا نقل مى کند. آیا باز هم مى توانید ادعا کرده که روابط آن دو حسنه بوده و به یکدیگر احترام مى گذاشتند.؟

حضرت علی علیه السلام در بعضی اوقات از مصائب و گرفتاریهای آیندگان خبر می داد و راه درمان ابتلائات آنها را گوشزد می کرد. علی علیه السلام فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها پدید می آید.

1- کارهای زشت آشکار می گردد و معمولی می شود. 2- پرده های عفت و شرم پاره می گردد. 3- زنا کاری و تجاوزهای ناموسی علنی می شود. 4- مالهای یتیمان را حلال می شمارند و می خورند. 5- رباخواری شیوع پیدا می کند. 6- در کیل و وزنها، کم و کاست می کنند. 7- شراب را به اسم نبیذ حلال شمرده و می خورند. 8- رشوه را به عنوان هدیه و شیرینی می گیرند. 9- به نام امانت داری خیانت می نمایند. 10-مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها درمی آورند. 11- به احکام و دستورات نماز بی اعتنائی می کنند. 12- حج خانه خدا را برای غیر خدا (برای ریا و یا تجارت) بجا می آوردند.