احمد بن حنبل در مسند و ابن ابی الحدید و سلیمان بلخی نقل کرده اند که: امیرالمؤمنین علیه السلام در بالای منبر می فرمودند: سلونی قبل ان تفقدونی سلونی عن طرق السموات فإنی اعلم بها من طرق الارض؛ از من بپرسید قبل از این که مرا نیابید سؤال کنید از من راه های آسمانها! پس به درستی که من عالم ترم به راه های آسمانها از راه های زمین.¹ همچنین محمد بن طلحه شافعی و خطیب خوارزمی روایت کرده اند که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمودند: سلونی عن اسرار الغیوب فإنی وارث علوم الانبیاء و المرسلین؛ اسرار غیب را از من بپرسید پس به درستی که من وارث علوم انبیاء و مرسلینم.

پیامبر به سوی «سِدْرَةُ الْمُنْتَهی‏» می‏رود.

آیا «سدره منتهی» را می‏شناسی؟

درخت بزرگی که در ملکوت اعلی است و هزاران فرشته در اطراف آن هستند.

اما چرا این درخت را به این نام می‏خوانند؟

چون این درخت آخرین ایستگاه است!

پیامبران و فرشتگان تا اینجا بیشتر نمی ‏توانند جلو بیایند.[1] به این درخت که برسی، هر کس که باشی باید متوقف شوی!

اینجا آخر خط است.