خیلی از اطرافیان ما امشب را با خنده و جک و بیرون رفتن و...سپری می کنند ولی به این توجه نکردند که الان تنهاترین بانوی دو عالم زانوی غم در بغل گرفته و برای فراق پدرش می گرید..آیا کمی به فکر پاره تن پیامبر (علیهما السلام) بوده ایم؟ جهت تسلای دل نازنین شان همدردی کرده ایم؟ کمی خجالت کشیده ایم؟ راستی این وسط یادی از مهدی فاطمه (عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشته ایم...؟

خدااا لحظه دیدارش چقــــــــدر خوش است!!

اللهم عجل لولیک الفرج