امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پس از ظهور، خود را به واسطه امام حسین (علیه السلام) به همه عالم معرفی می‌کند، بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین (علیه السلام) را شناخته باشند و پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای این کار است.

از هنگامی که نخستین زائر مضجع منور اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین از مدینه به سمت کربلا رهسپار شد تا کنون ۱۳۷۳ سال می‌گذرد.

در این سال‌ها علما و اولیای الهی برای زیارت سیدالشهدا (علیه السلام) در روز اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از نجف اشرف به سوی کربلا رهسپار می‌شدند، بی‌شک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال ۶۱ هجری است، این سنت حسنه نیز در سال‌های حضور ائمه معصومین (علیهم السلام) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است.

1. امام صادق علیه السلام می فرماید: ما را با ورع و اجتهاد کمک کنید. (کلینی، کافی، ج 2، ص 233) مراد از ورع دوری و نگهداشتن نفس از ارتکاب حرام است، حتی لغت دانان گفته اند در دروی از هرگونه قبیح نیز به کار می رود. اجتهاد نیز تلاش در کسب فضایل و انجام نیکی ها است.
2. باز آن حضرت می فرماید: ولایت ما یه دست نمی آید مگر با ورع و اجتهاد. (کافی، ج 8، ص 212؛ تحف العقول، ص 303)
3. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، منتظر بماند، و از گناهان دوری کرده و به محاسن اخلاقی عمل کند. پس اگر این آدم بمیرد و حضرت قائم ظهور کند برای او همانند پاداش کسی است که حضرت را ملاقات می کند. پس تلاش کنید و منتظر بمانید که برای شما گوارا باد ای قوم مورد رحمت قرار گرفته. (غیبت نعمانی، ص 200)

امام صادق علیه السلام می فرماید: اگر کسی از شما بمیرد در حالی که منتظر حکومت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده

پس از سال 858 قرن 13 که با دست منحوس علی بن محمد فلاح مشعشعی حرم حسینی به غارت برده شد (این به رغم ادعای تشیع آنان بود.) سالها بود که حرم و بارگاه مقدس کربلا از هر گونه ناملائمات و دست برد و غارت به امان و محروس بود تا آنکه در سال 1216 روز 18 ذی الحجة وهابیها مورد هتک و تجاوز قرار دادند و اثر شوم این فاجعه فضیع همه گذشته ها را به بوته فراموشی سپرد و ده ها هزار نفوس عراقی از کربلا به خاک خون کشیدند اکثر مورخین این فاجعه را نوشته و همه اظهار تنفر و انزجار نموده و عمل آنها را یک عمل غیر انسانی معرفی نموده اند و کسی از ملل و نحل و مذاهب اسلامی پیدا نشد که از اعمال وحشیانه وهابیان چشم پوشی نموده و اعتراض و توبیخ ننموده باشد..¹و حالا نیز داعش به میدان آمده تا نهضت شیعه کشی به راه اندازد!! این گروهک تکفیری وهابی با هدفی که در ذهن پلید خود می پروراند قصد نابودی حرم های تشیع و قتل شیعیان را دارد..به راستی چرا بعضی ملت های اسلامی بر علیه آنان قیام نمی کنند؟ شاید بعضا به این جواب رسیده اند. اما کدام کشور اسلامی! بعض کشورهای به ظاهر مسلمان خود حامی و یا و یاور این گروهک هستند و این فرقه را وسیله ای برای پیشبرد اهداف خود می شمارند..و متأسفانه  بعضی از جامعه اهل سنت مثل مولوی عبدالحمید و امثالهم نیز حامی این گروه تروریستی شده اند..قلب پر از خون حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه به جوش می آید وقتی می بیند یک وهابی نجس به زن مسلمان شیعه جلوی شوهرش تجاوز کرده و به رگبار می کشند..وقتی می بینند یک کودک عراقی در دامان مادرش کشته می شود..وقتی می بیند به قبه ها و حریم تشیع هتاکی می شود..وقتی می بیند زنان و مردان و جوانان عراق کشته می شوند و اموال آنها به غارت می رود و عرض و ناموس شیعه مورد هجوم قرار می گیرد و حمایت آنچنانی نمی شوند؛ دل تپنده اش داغ دارتر می شود. بیایید موج حمایت از مردم مظلوم عراق به پا کنیم و به هر شکلی که امکان دارد به یاری امام عصر علیه السلام و شیعیان ستمدیده عراق برویم.

اللهم عجل لولیک الفرج

1. کربلا شهر حسین، ص 353

عید است و دلم خانه ویرانه، بیا/این خانه تکاندیم زبیگانه، بیا

یک ماه تمام میهمانت بودیم/یک روز به مهمانی این خانه بیا

عید بندگی مبارک